Rozdział X

Dziewczyna i mężczyzna obok zmierzyli w stronę pobliskiego parku. Nie zamienili ze sobą prawie żadnego słowa, jedynie spojrzenia informujące, że zaraz dojdą. Dziewczyna wydawała się, jakby bała się czynów osoby obok, a raczej słów, chociaż wyglądała na silną.

-Ty mnie nienawidzisz, prawda? - powiedziała cicho.

-Domyśl się. - odpowiedział.

-To nie tak..

-Ufałem Ci. Wszyscy Ci ufali. A Ty nas oszukałaś, zabawiałaś się wszystkimi.. Gdzie uciekniesz tym razem? Myślisz, że znowu kupią znowu Twoje durne bajeczki? A potem wrócisz z pustymi rękoma błagając Finna o  drugą szansę? - dodał obojętnie. 

-Nigdy się nikim nie zabawiałam. Nigdy nie zabawiłabym się Tobą.. Nie miałam wyboru nie rozumiesz tego?
-Wciąż masz wybór.
-To Ty ciągle to wmawiasz. Sobie i innym. 

Chłopak stanął. Popatrzył chwilę na nią, chwilę na niebo i znowu na nią. Wyglądał, jakby z jego oczu miała wypłynąć zaraz pierwsza kropla łzy od długiego czasu. Ale powstrzymał się. Malese podeszła do niego i spojrzała mu w oczy.

-Dlaczego nie możesz być taki jak wcześniej?

-A Ty?

-To przez Ciebie taka jestem. - odpowiedziała.

-Sama tego chciałaś.

-To nie czas na rozmowy. - usłyszeli z ust Finna, który stał naprzeciw ich.

Oboje spojrzeli na siebie i bez słowa ruszyli w stronę Finna, który zauważył panującą atmosferę.

-Jakieś wieści?

Klaus zaczął opowiadać o tym, co wiedzieli. Finn był wyraźnie zaskoczony a zarazem ukradkiem posyłał uśmiechy w nieznane kierunki, jakby coś go zaczęło cieszyć, pierwszy raz od długiego czasu. Poszli w stronę starego domu. Najstarszy z nich otworzył cicho zaskrzypiałe drzwi. Wziął gazetę, leżącą na podłodze i włożył do starej szafki. Wszedł do drugiego pomieszczenia. Kilka metrów za nim szła Malese, a obok niej Klaus.
-Śpi. Dobrze się spisaliście. - powiedział, patrząc na nich.
Na lekcje zadzwonił właśnie dzwonek. Mea i Phoebe właśnie wyszły z gabinetu dyrektora.
-Koza? Ja chciałam iść na randkę! - oburzyła się Phoe.
-Najpierw to trzeba mieć z kim.
-Proszę Cię..
Dziewczyny poszły na lekcje. Mea udawała, że słucha, chociaż wciąż myślała o tajemniczym zdarzeniu, które miało miejsce wcześniej. Była przekonana, że były niewinne. Po szkole i kozie poszła do Phoebe odrobić lekcję, co w ich wypadku kończyło się zawsze czymś innym, a zazwyczaj rozmową o chłopakach.
U Phoe nie było nikogo w domu, więc książki rozłożyły w salonie. Spojrzały na pierwsze strony, a następnie wymieniły spojrzenia i puściły głośną muzykę.